Voorkom eenzaamheid ouderen

Ouderdom brengt vaak een verlies van waardevolle relaties met zich mee, een belangrijke oorzaak van eenzaamheid.

Mantelzorg

De vier kinderen van onze cliënte hebben allemaal een succesvolle carrière waardoor ze minder tijd voor hun moeder hebben dan dat ze graag zouden willen. Omdat eenzaamheid bij ouderen een groeiend probleem is en steeds meer aandacht in de media krijgt, schakelden ze HerfstZorg in.

Ik bel beneden bij de seniorenflat aan. De deur gaat open en ik loop naar boven. Mevrouw woont op de eerste etage. Ze staat al in de deuropening op mij te wachten.

Stofzuigen

“O wat fijn dat je er weer bent! Het weekend duurt altijd zo lang. De kinderen zijn natuurlijk wel langs geweest.”, verteld ze. Ik zie dat ze de afwas voor mij heeft laten staan. Ik maak een sopje en doe de afwas. Ondertussen kletsen we wat. Ze vertelt over vroeger. Op de vloer liggen kruimels, dus haal ik de stofzuiger tevoorschijn en maak ik de kamer even schoon. “Ja”, zegt ze, “ik zie zo slecht, dan zie je niet dat er wat op de grond ligt”.

Zonnebril

We gaan naar buiten voor een wandeling. Als het weer het toelaat gaan we drie tot vier keer per week eropuit. Fijn een blokje om. De ene keer iets verder dan de andere keer. Vandaag is het mooi weer, de zon schijnt, maar het is nog wel een beetje fris.  “Zal ik mijn rode jas aandoen? Die is lekker warm.”. “Ja, “, zeg ik, “dat is prima. Vergeet u uw zonnebril niet?”. Ze heeft een kantfilter zonnebril. Deze zijn speciaal gemaakt voor slechtzienden. Ze filteren wél het zonlicht, maar zonder dat er contrast verloren gaat.

Dochter

Ik sluit de deur en we lopen naar beneden. Dat gaat heel goed, ze woont hier al heel lang en ze kent de trap als geen ander. Buiten bij de deur geeft ze mij een arm, “Zo, waar zullen we eens naartoe gaan?”, vraagt ze. Ik stel een boswandeling voor. Dat vind ze heerlijk, dus dat gaan we doen. De stoeptegels in de straat liggen schots en scheef. Ik moet goed kijken waar we lopen en mevrouw aanwijzingen geven. Onderweg komen  we een meneer tegen. Hij begint een praatje. “Bent u gezellig met uw dochter op stap?”. Mevrouw moet lachen. “Ja”, zegt ze, “heerlijk hè?”.  Als we doorlopen en meneer ons niet meer hoort, zegt ze “Hij moest eens weten dat ik alleen maar zonen heb!”. Ze glimlacht.

Hond

We lopen langs de grote bomen. Een hondje begint te blaffen. “Ach”, zegt ze,  “ik vind dieren zo leuk, jammer dat ik ze niet meer goed kan zien.”.  We wandelen nog een tijdje, maar dan raakt mevrouw een beetje vermoeid en besluiten we om weer terug naar haar huis te gaan.

Post

Ik kijk nog even in haar brievenbus of er nog post is. Er is post uit Australië van haar beste vriendin. “Ach wat heerlijk! Wil jij de kaart even voorlezen?”. Ze heeft weliswaar een apparaat om zelfstandig te kunnen lezen, maar zo kan het ook. Makkelijk toch?

Sigaret

Overgelukkig gaat ze zitten. Ik zet een kopje thee voor ons. “Mag ik een sigaret opsteken?”, vraagt ze. “Natuurlijk, het is uw huis.”, antwoord ik. “We zetten wel even het raam open.”, zegt mevrouw. “Ik ben nu 91 jaar oud en ik ga nu niet meer stoppen. Ik rook al sinds de bevrijding…”, en ze vertelt een prachtig verhaal over de bevrijding.

Gerelateerde artikelen

Mantelzorg