Afgelopen week kreeg ik een bericht van de zoon van een van onze cliënten: “Mijn moeder wil graag pasfoto’s laten maken, wil jij met haar meegaan?”
Vandaag was het dan zover: haar haren zaten mooi, en ze had een leuke rode trui aangetrokken. “We gaan pasfoto’s maken, maar”, zegt ze, “ik heb ook nog wat boodschappen die ik halen wil. Dat vind je toch niet erg?”
Natuurlijk niet, we zijn toch onderweg, dus dat doen we gelijk.
Dichtbij parkeren
Ook al is het maar een klein stukje rijden, het is voor haar toch net iets te ver om te lopen. We zoeken een parkeerplekje dicht bij de winkels. We moeten in de rij staan want er zijn meer mensen die naar de winkel willen. Het is ook markt vandaag.
“Laten we eerst de pasfoto gaan maken, want nu zit mijn haar nog goed” zegt mevrouw, met een glimlach. De fotograaf werkte snel en professioneel. Het resultaat mocht er zijn, het waren mooie foto’s.
Niet nodig
Onderweg naar de Albert Hein stopten we een paar keer bij een etalage met mooie kleding. “Jammer dat ik geen nieuwe kleding meer nodig heb”, zei ze. We haalden nog een paar boodschappen die ze had opgeschreven. Op de markt was het niet zo druk, dus besloten we om die ook nog even mee te pakken. Zodra ze een marktkraam zag met allemaal lekkere taartjes en koekjes, zei ze: “Heb je ook zo’n zin in een lekkere koek? Dan nemen we die mee voor bij de thee”.
Moe
Toen we uiteindelijk weer bij de auto aankwamen, was mevrouw moe van het lopen.
Eenmaal thuis zette ik een kopje thee. “O, wat een heerlijke thee heb je gezet! Nu de lekkere vulkoek erbij.” zei ze met een glimlach.
Onder het kopje thee vertelde ze over vroeger, over de oorlog en over de chocolade die ze van de Canadezen kreeg toen zij Nederland bevrijden.
Vuilnis
Voordat ik weer wegging, vroeg ik: “Zal ik nog het afval meenemen naar de vuilnisbak?”. “Dat zou fijn zijn, dan hoef ik zelf niet meer naar beneden te lopen en kan ik lekker gaan slapen.”, zei ze.
“Tot volgende week” zei ik, terwijl ik toekeek hoe mevrouw naar haar slaapkamer liep.
Gerelateerde artikelen
Ons werk
